Odznaka członkowska Deutscher Volksverband, prod. z lat 1924-1939, brąz miedziowany.

Organizacja funkcjonowała wyłącznie na terenie II RP, prowadząc jawnie antypolską działalność, początkowo wspierana przez Abwehrę, zajmowała się przeprowadzaniem akcji dywersyjno-sabotażowych w ramach tzw. V kolumny, szkoleniem członków zajmowali się agenci SS, po wybuchu kampanii wrześniowej wielu jej działaczy wstąpiło w szeregi Selbschutzu.

średnica: 20 mm

literatura: Hüsken katalog, poz. G3 05a, s. 418.

Tarcza Lappland ustanowiona w lutym 1945 r. jako ostatnia, oficjalna tarcza naramienna armii niemieckiej, przyznawana żołnierzom 20. Gebirgsarmee, którzy prowadzili działania zbrojne na terenie Laponii przez okres co najmniej 6 miesięcy bądź w związku z udziałem w nich zostali ranni, mosiądz.

Pierwsze wpisy w książeczkach osoby odznaczone odnotowywały w marcu 1945 r. jednak wydawanie odznaczenia rozpoczęto dopiero w lipcu tego samego roku, władze brytyjskie zezwoliły na wydawanie i noszenie odznaczeń przez jeńców wojennych.

Produkcją tarcz zajmowali się pozostający w niewoli żołnierze, spotkać można wersje odlewane oraz wycinane w blasze.

wymiary: 61 x 76 mm (JK)

Złota Odznaka za Rany z okresu II wojny światowej, przyznawana w związku z odniesieniem co najmniej 5 ran bądź innego rodzaju ciężkich obrażeń ciała, w tym utraty wzroku bądź kończyn, także pośmiertnie, złocenie w większości zachowane, zapięcie sprawne, cynk złocony. 

producent: Steinhauer & Lück, Lüdenscheid

Krzyż przyznawany po odbyciu 25 lat służby w Wehrmachcie, złocenie zachowane w całości, brąz.

Identyfikator Preussiche Gemeinde Kriminal Polizei z miejscowości Kolberg (Kołobrzeg) z bardzo niskim numerem - 9.

Wzór wprowadzony 17 stycznia 1934 r. przez Hermanna Göringa, wykonany w brązie.

Wydawanie identyfikator, a tym samym numerację w konkretnej jednostce zawsze zaczynano od osoby pełniącej funkcję odpowiednika komendanta - numer 1, kolejno zastępcy - numer 2 i naczelników oraz kadry kierowniczej poszczególnych wydziałów, prezentowany egzemplarz z uwagi na niski numer najprawdopodobniej należał do kogoś z kierownictwa. (M)

Odznaka Artylerii Morskiej Kriegsmarine, rewers sygnowany nazwą producenta, zapięcie sprawne, wcześniejsza produkcja wykonana z brązu.

Odznaczenie ustanowione 24 czerwca 1941 r. przez Wielkiego Admirała Ericha Raedera, przyznawane po zgromadzeniu odpowiedniej liczby punktów, w związku z prowadzeniem obrony przeciwlotniczej podczas pełnienia służby na pancernikach, w tym zestrzelenie wrogich samolotów, skuteczne namierzanie za pomocą reflektorów oraz zlokalizowanie wrogich jednostek drogą radiową, z biegiem czasu warunki przyznania ulegały stopniowemu rozszerzeniu.

producent: C.E. Juncker, Berlin

literatura: The Kriegsmarine Award, v. II, Sascha Weber & Gerhard P. Skora, s. 672. (JK)

Szpanga do Krzyża WH za 25 lat służby z dodatkowym okuciem z liści dębu przyznawanym za łączny okres 40 lat służby.

Wszystkie zaczepy kompletne, złocenie zachowane w całości. (M)         

Okucie do Krzyża Żelaznego 1914 I klasy przyznawane posiadaczom EK 1914 I klasy, których w okresie II wojny światowej odznaczono EK 1939 I klasy, odznaczenie kompletne, srebrzenie w większości zachowane, na rewersie wygrawerowana litera "B", zapięcie sprawne, brąz.

Pudełko w nienaruszonym stanie zachowania, zatrzask sprawny, nierozerwane, bez jakichkolwiek zarzutów.

Pomimo że producentem pudełka jest Mayer, całość stanowi w pełni zgodny komplet, przyjmuje się, że Mayer dostarczał pudełka na rzecz Deumera w oparciu o umowę pomiędzy dwoma producentami, w praktyce bowiem jest to bardzo często spotykane zestawienie.

producent: Wilhelm Deumer, Lüdenscheid

prod. pudełka: B.H. Mayers Hotkunstprägeanstalt, Pforzheim

Odznaka na czapkę czeskiej proniemieckiej organizacji studenckiej Vlajka, prod. po 1939 r.

Całość wykonana z tłoczonej blachy, w centrum widoczna panorama Pragi z zamkiem w Hradczanach, po bokach flagi III Rzeszy oraz Protektoratu Czech i Moraw z dwujęzycznym przedstawieniem nazwy miasta, poniżej herb Pragi.

Początkowo członkostwem planowano objąć ponad 2700 osób, na przełomie 1942/43 roku Vlajka została jednak zdelegalizowana, a ostateczna liczba członków nie przekroczyła kilkuset.

Odznaka nieklasyfikowana w znanej mi literaturze przedmiotu, brak jakichkolwiek notowań aukcyjnych. (M)

Krzyż urzędniczy przyznawany za 50 lat służby, emalia na swastyce kompletna, brąz srebrzony i złocony.

Krzyż Luftschutz I stopnia ustanowiony 30 stycznia 1938 r. z okazji 5. rocznicy przejęcia władzy przez narodowych socjalistów, przyznawany w związku ze szczególnymi aktami odwagi bądź działaniami na rzecz organizacji, delikatne ubytki złocenia na rantach oraz ramionach swastyki, cynk złocony.

Do 1945 r. miało miejsce jedynie ok. 150 oficjalnych nadań.

projektant: Egon Jantke, Berlin

Czaszka z czapki oficerskiej SS, rewers sygnowany "RZM M1/52", niewielki ubytek materiału w górnej części, brak zaczepów, wykopek, aluminium.  

producent: Deschler & Sohn, München

literatura: SS Metal Cap Insignia (1935-1945), Andrew Reznik, s. 16. (BM)