Odznaka Obrony Przeciwlotniczej Wehrmachtu, ustanowiona w dn. 18 lipca 1941 r. w celu wyróżnienia członków kompanii obrony przeciwlotniczej, a także żołnierzy lekkich i ciężkich baterii artylerii, którzy dopuścili się co najmniej 5 potwierdzonych zestrzeleń, odznakę otrzymywali wówczas wszyscy żołnierze danego oddziału bądź baterii, w późniejszym okresie przyznanie odznaczenia uzależniono od zdobycia odpowiedniej liczby punktów przyznawanych m.in. za wykrycie wrogiego samolotu, zestrzelenie, zasługi indywidualne, itd., rewers sygnowany logiem producenta, zapięcie sprawne, cynk.
producent: Hermann Aurich, Dresden
projektant: Wilhelm Ernst Peekhaus, Berlin
literatura: Niemieckie odznaczenia bojowe z okresu III Rzeszy tom II, Marcin Meyer, s. 130.